ANNE BABA OLMA BİR SANATTIR

ANNE BABA OLMANIN PSİKOLOJİSİ

ANNE BABANIN DOĞUŞU

Başlangıçların önemli olduğu gerçeği hiçbir zaman yeni doğmuş bebeğin kuçaklandığı an kadar belirgin değildir.sorumluluk duygusu ve doğru olanı yapmak arzusu birçok anne babanın bildiği gibi adeta boğucudur.Gerçekte anne babalar çocuğunun gelişmesi ve eğitimi için ne kadar önemli olduklarını anladıkları zaman genel tepki sorumluluğu,doktora ya da öğretmen gibi bir başkasına yüklemek arzusuna neden olan yetersizlik duygusudur.

Anne babalar anne babalık hakkında paniğe kapıldıkları anda sadece bir sey yapılması gerektiğini ve ancak bir tek şeyin üstünden gelebileceklerini geçici olarak unuttukları için bu hale gelmişlerdir.Örneğin,bebek doğar doğmaz onunla bir okul çocuğu ,bir delikanlı gibi ilğilenmeleri gerekmez. Onun gereksinimleri ve sorunları boğucu bir görev halinde ortaya çıkmamalıdır.Her gereksinme ortaya çıktığı anda cevap vermeniz,dikkat etmeniz gerekir.Süt çocuğuna baktığınızsırada, okul çocuğu ve delıkanlı olduğu zaman ona ve size neler olacağını düşünerek kayğılanırsanız onu ve kendinizi yaşadığınız anın tadını almaktan mahrum etmiş olursunuz.Yaşadığınız ana bakınca bir an içinde bir adım atarak,gelecek adıma destek sağlayacak sağlam bir zemin kurabilirsiniz.Güvenli bir bebek, güvenli bir çocuk olur.güvenli bir çocuk da güvenli bir delikanlı ve yetişkin olur.anne babalar çocuklar adım adım beraber büyürler.

Anne baba olmak iki kat sorumlu olmaktır, çünkü anne babanın kafası çocuğunun şekillendiği yıllarda en güçlü etkiye sahiptir.Çocuk,anne babasının düşünce ve inançlarındaki ‘besini’küçük bir bebeğin annesinin sütünü özümsediği kadar kolaylıkla özümseyecektir.

İki kat sorumluluğu ciddi bir şekilde benimseyen anne babalar kendilerin, taşıdıkları düşüncelere , yıllardan beri sahip oldukları önyargılara ve sınırlara tarafsız olarak bakabilacak gücü kendilerinde bulurlar.

Eğer insanın başarılı anne baba olmak için ve mutlu şekilde yaşamak için tutulacak yolun bu olduğundan şüphesi varsa,sadece kendi çocukluğunu hatırlaması,ya da yaşama normal bir çocuğun gözleri ile bakması yeterlidir.Açık olan ilk sey memnuyettir.memnuniyet,çocuğun herhangi bir anda gösterileni yapmasından doğar.Bu, açılacak bir kutu,incelenecek bir yaprak veya seyradilecek bir kukla olabilir. Anı yaşamanın doğurduğu gerilimden kurtulmak çok rahatlatıcı bir duygudur.Bir an çocukluğunuzdaki gibi veya çocuğunuzun gözleriyle büyüklerin durumuna bakarsak birçok erişkinin sürekli olarak yaşama hazırlandıkları için ya da yaşadaıkları anı harcamış oldukları için basit bir yaşam süremediklerini görürüz.Çocuğunuz ne zaman kaybı diye düşünmekte haklıdır.Yaşam bu kadar kısaltılmayı ve telaşı kaldıracak kadar uzun mudur?Yeniden doğun,başlangıcı paylaşın,yaşamaya yeniden başlayın.

Bu davete verilen cevap ‘evet’ olduğu zaman anne baba doğmuştur.Bu andan itibaren, her gün çocuk adımları ile yaşamı yeniden yaşamak için fırsatlarla doludur.Anne babası böyle davranmak, dünün bütün zorluklarını bir kenara atarak onunla ilk kez karşılaşmış gibi her güne yeniden başlamak istiyorsa, o zman o çocuk şanslı olmktan da öte kutsanmış bir çocuktur.Başlangıçlar gerçekten önemlidir ve bundan da fazlası, İster çocuk ,ister anne baba olalım,ister buğün,ister ister yüz yıl yaşamış olalım,her sey daima başlangıçla başlar.

ÇOCUK GELİŞİMİ ÖĞRETMENİ

SELVİ KORKMAZ SAKA