Çocuğunuz fikrini
sorun, sizin hazırladığınız bir listeden seçim yapmasına fırsat verin. Her
ayın belli bir gününü çocuğun seçimine bırakalım, yemek listesini ve restoranı
çocuk seçsin Daha az sevilen yiyecekleri farklı şekilde hazırlayın.(ıspanaklı
börek gibi) Az miktarda servis yapın, tabağını bitirme zevkini yaşasın,
isterse ikinci tabağı alsın. Çocuğunuz kendi tabağına servis yapmasına izin
verin. Sevmediği yiyecekler olduğunda, doyduğunda ya da aç olmadığını
söylediğinde onu yemeğe zorlamayın. Sizin saptadığınız yemekten hoşlanmıyorsa
onun yerine geçebilecek farklı seçenekler düşünün. Sofraya gelmek istemeyen
çocukla güç mücadelesine girmeyin.Özelliklede defalarca çağırıp,öfkelenip
sonrada kendinizi tutup getiriyorsanız…. Anlayabileceği şekilde yemek zamanının
geldiğini anlatın, televizyonu kapatın ve o gelse de gelmese de siz yemeğinizi
yiyin, ısrarcı olmayın. Çocuğunu alışverişe, yemeğin pişirilmesine ve servise
yardıma teşvik edin. Yemeği ödül ya da ceza olarak kullanmaktan kaçının.
Özelliklede şekerleri pekiştireç ve ödül olarak kullanma eğiliminizi kontrol
edin. Yemeği çocuğunuz mutsuz olduğunda onu neşelendirmek, hüzünlü ya da
heyecanlı olduğunda onu sakinleştirmek için kullanmayın. Sevmediği yiyecekler
sunulduğunda daha kibarca reddetmesini öğretin. Çocuğunuzun “hayır teşekkür
ederim” dediği zaman isteğine saygı gösterin. Ara sıra en sevdiği yemekleri
hazırlayın. Yemek saatlerini mümkün olduğunca gerginlikten uzak rahatlatıcı
anlar yapmaya çalışın. Yemek masasını eleştirmek, nasihat etmek için uygun bir
yer değildir. Damak zevki zamanla gelişir. Çocukların çoğu büyüdükçe yeni
lezzetler denemeye daha istekli olur. Ana babaların çok ısrarcı olmadığı ya
da yediklerini kontrol etmediği ortamlarda yetişen çocukların genellikle yemek
konusunda sorunları çok az olmaktadır.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder